‘Hoe komt het dat mijn zoon rustig wordt als ik hem knuffel?’
Het gemis
Zijn vraag, waar het gemis in doorklinkt van de jongen die hij was, ontroert me. In het gezin waar hij opgroeide was er weinig warmte en geborgenheid. Het contact met zijn ouders was vooral functioneel. Over gevoelens werd niet gepraat en als hij huilde werd hem gevraagd: ‘waarom huil je?’
Lege handen
Een vraag waar hij geen antwoord op had. Zo leerde hij al vroeg om zich te verstoppen, niet te voelen en het zelf op te lossen. Zijn hoofd werd zijn toevluchtsoord.
Terwijl hij ergens zo verlangt naar nabijheid ervaart hij ook ongemak. Het is spannend om iemand van wie hij houdt dichtbij te laten komen. Het wakkert angst aan die hij diep weggestopt heeft. Angst om, net als toen, met lege handen achter te blijven. Angst die zijn hart doet sluiten.
Blijven
Zijn zoon is vaak boos en ervaart heftige emoties. Emoties die hij zelf niet kent en waar hij geen raad mee weet. Waar hij het liefst van weg wil.
Maar zijn zoon zoekt hem steeds op en wil bij hem zijn. In het contact met zijn zoon leert hij om te blijven, zijn hart te openen en te knuffelen. Wat zorgt voor veiligheid waardoor vader en zoon kunnen ontspannen.
Het grootste cadeau
Het grootste cadeau dat je jezelf en je kinderen kunt geven is de reis terug naar jezelf.