‘Is this your first Camino?’ ‘Yes, it is’, zeg ik verbaasd. ‘Wat een gekke vraag, dit doe je toch maar één keer?’, is mijn eerste gedachte.
Hoe langer ik onderweg ben, hoe vaker de vraag wordt gesteld en hoe logischer het klinkt. Al voor ik thuis ben maak ik plannen voor mijn volgende Camino.
Het simpele leven
Morgen, precies een jaar later, vertrek ik naar Porto om van daaruit naar Santiago de Compostela te lopen. Waarom? Ik geniet van het simpele leven als pelgrim. Lopen, het ritme, de natuur, zijn met ‘wat zich aandient.’ Alleen, met mijn rugzak, weinig spullen en naast het regelen van een slaapplek en eten is er weinig om je druk over te maken.
Zonder ruis, afleidingen, verwachtingen van de buitenwereld ontstaat stilte. In de stilte ontmoet ik mezelf, kan ik contact maken met mijn lijf, luisteren, voelen, tot rust komen en opladen. In de stilte kom ik thuis.
Alleen tijd
Wil je dit ook ervaren, maar durf je niet of vind je het moeilijk om langere tijd alleen te zijn? Begin dan klein. Wees bewust van de momenten gedurende de dag dat je alleen bent, of creëer deze momenten zelf. Onderzoek wat het doet: als je alleen bent, zonder afleidingen, neem je de wereld misschien intenser waar. De geur van de lente valt meer op. Je hoort de vogels fluiten. Je voelt de zon op je huid. De wolken hebben een ander randje.
Om gelukkig te worden van momenten met jezelf hoef je geen pelgrimstocht te maken, je kunt ook een paar dagen in Nederland gaan wandelen of een wandeling langs het strand of door het bos maken. En je kunt de momenten ervaren die er zijn in je leven.
‘De zon komt elke dag op en gaat elke dag onder. Het is aan jou of je kiest om erbij te zijn.’ – Cheryl Strayed