“Je mag het slachtoffer in jezelf leren kennen.”
Ik kan me het moment nog goed herinneren. Het is 2013, het 1e blok van mijn opleiding aan de School voor Coaching. Ik moet een presentatie geven over mijn normen en waarden en leerdoelen. Mijn hart klopt in mijn keel, ik voel kriebels in mijn buik. Na afloop kijk ik de zaal in, 12 paar ogen op mij gericht. “Wat vinden ze van mijn verhaal?”, vraag ik me gespannen af.
Weerstand
“Je mag het slachtoffer in jezelf leren kennen”, zegt Lotte vriendelijk. “Huh?”, haar opmerking verrast me. Ik knik, een vage glimlach op mijn gezicht, geen idee wat ik hiermee moet. Het woord ‘slachtoffer’ roept vooral weerstand op, zielig zijn, zwak.
Bullseye transactie
Pas veel later dringt het tot me door hoe raak, betekenisvol deze opmerking was. Een ‘bullseye transactie’, zoals dat in de Transactionele Analyse wordt genoemd.
De afgelopen jaren heb ik, stapje voor stapje, het slachtoffer in mezelf leren kennen. De pijn, het gemis, de eenzaamheid, van het kleine meisje, gevoeld. Vele tranen gehuild. Ik voel me lichter, vrijer, rustiger.
Verantwoordelijkheid nemen
“Om slachtoffer-af te worden moet je eerst slachtoffer mogen zijn. Je kunt de pijn pas voorbij gaan als je deze ook echt hebt gevoeld, ongeacht wat je jezelf en anderen hebt wijsgemaakt. Maar gelukkig is er geluk, gezondheid en levendigheid aan de ‘andere kant. De confrontatie met je trauma aangaan geeft je uiteindelijk de kracht om je eigen pad te vinden. Om verantwoordelijkheid te nemen voor wat van jou is en bij anderen te laten wat van hen is, gezonde relaties op te bouwen, en vooral weer op jezelf te gaan vertrouwen. Je kunt de littekens die achter zijn gebleven accepteren, maar wordt niet langer bestuurd door weggestopte pijn.” Carolien Roodvoets
Ik ben benieuwd of jij wel eens een bullseye transactie hebt ervaren? Een reactie of opmerking die (achteraf) betekenisvol, life-changing voor je is geweest?