“Maar mama, jij bent toch coach? Jij helpt toch mensen die wat dwars zitten? Waarom coach je jezelf niet?”
“Haha ik doe mijn best, maar dat lukt niet altijd.” We zitten aan tafel en ik maak me druk om iets kleins. Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook wel eens denk: heb ik al zoveel opleidingen en innerlijk werk gedaan en nog steeds raakt het me.
Niet perfect
Maar naast coach ben ik vooral mens. Ik heb mijn eigen trauma’s en kom mezelf en mijn geschiedenis regelmatig tegen.
Ik ben mens en dus niet perfect. Ook ik struikel en sta weer op. En vraag me wel eens af of ik wel een goede moeder, partner, vriendin ben.
Reiziger en gids
In mijn begeleiding leg ik mijn pad naast dat van jou. Ik deel mijn eigen proces en nodig je uit te onderzoeken hoe het voor jou is. Want waarom zou jij jezelf laten zien als ik dat niet doe? We lopen samen, naast elkaar, als reiziger en gids.