‘Let op’, roept ze luid zuchtend terwijl ze me bijna omver fietst. Ik heb haast, ben te laat voor mijn afspraak en check nog een laatste bericht op mijn telefoon. Niet de beste combinatie voor je zenuwstelsel.
Uit mijn raampje
Voor ik het door heb schiet ik uit mijn ‘raampje’, en roep ik haar achterna: ’je hoeft me niet uit te schelden.’ Waarop zei reageert: ‘dat doe ik helemaal niet, je moet opletten als je oversteekt.’ Mijn hart gaat te keer, ik voel de adrenaline door mijn lijf stromen.
Als ik weer wat tot rust ben gekomen besef ik me dat ik niet goed weet wat er precies gebeurd is, alsof ik er even niet was. Daarna volgt de zelfafwijzing en schaamte.
Een schreeuw om aandacht en liefde
‘Uithalen is een schreeuw om aandacht en liefde,’ zeg ik zacht tegen mezelf. Het meisje dat altijd op haar hoede moest zijn omdat ze nooit wist wat er zou gebeuren en dat ooit zo geschrokken is zorgt er nu voor dat mijn alarmsysteem afgaat en ik overspoeld raak.
Waar er toen niemand was om me te kalmeren kan ik dit nu voor mezelf doen. Ik kan mezelf de liefde en aandacht geven die ik nodig heb in plaats van mezelf opnieuw de schuld te geven en afwijzen. Natuurlijk had deze vrouw helemaal gelijk. Vanuit de rust en kalmte en mijn volwassen plek had ik het anders aangepakt en was ik naar haar toe gegaan om mijn excuses aan te bieden voor mijn heftige reactie.
Zacht voor jezelf
Herkenbaar? Wees zacht voor jezelf. Je mag contact maken met wat geraakt is in jou. Met wat gezien, gehoord en gevoeld wil worden. Vanuit de liefdevolle verbinding met jezelf ontstaat er vanzelf ruimte om het contact met de ander te herstellen.